The Prince : มาเคียเวลลี

สรุปสาระสำคัญจากหนังสือ "The Prince"  ของมาเคียเวลลีได้ดังนี้:

"The Prince" เป็นหนังสือปรัชญาการเมืองที่เขียนขึ้นในศตวรรษที่ 16 โดยมีเป้าหมายเพื่อเป็นคู่มือสำหรับผู้ปกครองหรือ "เจ้าชาย" ในการรักษาและเพิ่มพูนอำนาจ เนื้อหาของหนังสือไม่ได้มุ่งเน้นที่หลักจริยธรรมหรือความดีงามในอุดมคติ แต่เน้นไปที่การปฏิบัติจริงที่จำเป็นสำหรับการดำรงตำแหน่งทางการเมืองในยุคที่บ้านเมืองมีความวุ่นวายและเต็มไปด้วยการต่อสู้แย่งชิงอำนาจ

สาระสำคัญหลัก

       จุดประสงค์ของการปกครองคือการรักษาอำนาจ: มาเคียเวลลีเชื่อว่าเป้าหมายสูงสุดของเจ้าชายคือการรักษาอำนาจและรัฐของตนให้มั่นคง เพื่อให้ประชาชนอยู่ดีมีสุขและรัฐมีความเป็นปึกแผ่น

       ศีลธรรมและจริยธรรมไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด: เจ้าชายไม่จำเป็นต้องยึดมั่นในศีลธรรมหรือคุณธรรมเสมอไป บางครั้งอาจต้องทำสิ่งที่ดูเหมือน "ชั่วร้าย" เช่น การโกหก การทรยศ หรือการใช้ความรุนแรง เพื่อประโยชน์สูงสุดของรัฐ

       ความกลัวสำคัญกว่าความรัก: มาเคียเวลลีกล่าวว่า "ถ้าต้องเลือกระหว่างเป็นที่รักกับเป็นที่น่ากลัว ควรเลือกเป็นที่น่ากลัวจะดีกว่า" เพราะความรักอาจจางหายไปได้ แต่ความกลัวจะทำให้คนเชื่อฟังและไม่คิดทรยศ

      ความสามารถ (Virtù) และโชคชะตา (Fortuna): มาเคียเวลลีอธิบายว่าความสำเร็จของผู้นำขึ้นอยู่กับสองปัจจัยหลักคือ "Virtù" (ความสามารถ, ความกล้าหาญ, และปัญญาในการตัดสินใจ) และ "Fortuna" (โชคชะตาหรือสถานการณ์ที่ไม่สามารถควบคุมได้) ผู้นำที่เก่งกาจจะต้องมีความสามารถในการปรับตัวและใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ต่างๆ ที่เข้ามา

       การไม่พึ่งพาผู้อื่น: ผู้นำที่แท้จริงต้องมีกองทัพของตัวเอง ไม่ควรพึ่งพากองทัพทหารรับจ้าง เพราะอาจถูกหักหลังได้ง่าย และควรสร้างความเชื่อมั่นจากประชาชนในรัฐของตนเอง

สรุป

        คือ "The Prince" คือหนังสือที่ให้คำแนะนำทางการเมืองที่เน้นความเป็นจริงมากกว่าอุดมคติ โดยชี้ให้เห็นว่าผู้นำต้องใช้ความฉลาดแกมโกงและความแข็งกร้าวเพื่อรักษาอำนาจและปกป้องรัฐของตนจากภัยคุกคามต่างๆ ซึ่งหลักการเหล่านี้ทำให้หนังสือเล่มนี้ถูกมองว่าเป็นรากฐานของปรัชญาการเมืองแบบ "มาเคียเวลเลียน" (Machiavellianism) ซึ่งหมายถึงการใช้เล่ห์เหลี่ยมและกลยุทธ์เพื่อบรรลุเป้าหมายทางการเมืองโดยไม่ยึดติดกับหลักศีลธรรม