แต่ละหน้าของหนังสือเล่มใหญ่ (Each Page of A Big Book)




                                     หนึ่งก้อนเส้า : เขียน



     “แต่ละหน้าของหนังสือเล่มใหญ่ ได้เผยให้เห็นถึงอนาคตที่กว้างไกลออกไปอย่างหาที่สุดมิได้”

      



      เรียวไผ่ทิ้งแขน  โน้มตัวโค้งคำนับ ทักทายอย่างนอบน้อมแต่เช้า การหายไปของค่ำคืน เปิดโอกาสแก่แสงแดดได้ยื่นมือมาสัมผัสด้วยไออุ่น..


       การเดินทางของกาลเวลา เป็นหนังสือเล่มใหญ่ ภายในเรียงร้อยสายสัมพันธ์ของเหตุและผล เพื่อฉายภาพทดแทนจักษุ-โสตสัมผัส กระทั่งการหยั่งรู้ของผู้คน..

      ในยามนั้น เหนือยอดวิหารอันตระการ มีสายลมสงบเย็นพัดผ่าน บนแผ่นปกหนังสือ ผู้คนต่างสงสัยในความไม่คงที่ของสรรพสิ่ง..และเพียรตั้งคำถาม ??

       ที่หน้าสารบัญแห่งความเชื่อ กล่าวถึงโลกอันแบนราบของเอมพีโดคลีส(Empedocles) และแอกนักซีมีนิส (Anaximenes) 



         ลำดับบทที่ เป็นเรื่องรูปทรงของโลก ที่แปรเปลี่ยนไปตามทิศทางการค้นหาความจริงแท้ของปราชญ์ผู้ทรงศีล

         อาทิ กลวงภายในของลีวซิปปัส (Leucippus) 

         หรือคล้ายเรือของเฮอราคลีตัว(Heracleitus) 

         หรือกลวงภายในที่แตกต่างออกไปอีกของเดโมคลิตุส (Democritus) 

         หรือเป็นรูปทรงกระบอกของแอนักซิมานเดอร์ (Anaximander) 

         และส่วนล่างของโลกมิใช่จะเป็นแบบไม่สิ้นสุดของซีโนพานิส (Xenophaes) เป็นลำดับ 

         บรรทัดสุดท้ายของบทท้ายสุดเหนือภาคผนวก อักษรสีดำเข้มทาบทาบนชื่อของอริสโตเติลและโตเลมี เป็นการเน้นย้ำถึงความแบนราบของโลกอย่างหนักแน่น….




         จนสายรุ้งแห่งความเชื่อใหม่ ทอประกาย พาดผ่านท้องฟ้าเหนือยอดวิหารอันตระการนั้น..

         จึงเป็นเวลาที่โคเปอร์นิคัสผู้มีสายตาทอดทาบเหนือชายคาโบสถ์อันศักดิ์สิทธิ์ ได้ถอดถอนความเชื่ออันบิดเบี้ยวมายาวนาน

ออกไป เป็นเวลาเดียวกับชีวิตของเขาก็ถึงปกหลัง…..

          กาลต่อมาจึงเป็นการปรากฏตัวของหนังสือเล่มใหม่คือ “ผู้ส่งข่าวดวงดาว(The Starry Messager,1613)” ของกาลิเลโอ กาลิเลอี

           เวลานั้น สวรรค์ก็เปิดตัวต่อมนุษยชาติศาสตร์และศิลป์มีเพื่อดึงผู้คนออกจากความพร่อง และเติมเต็มสิ่งที่ดีกว่า



          แต่ความมืดดำ ใช่หายตัวไปกับค่ำคืนที่ผ่านมาจนดับความคาดหวังทุกสิ่ง เมื่อโลกสิ้นสุดการเคลื่อนที่หมุนรอบตัวเอง  การจากไปของกลางวันก็ชักนำให้อีกค่ำคืนกลับมาเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง…..

           ข่าวจากดวงดาวยังมิอาจรับฟังได้อย่างแจ่มชัดนัก….


          หนังสือแต่ละเล่ม แต่ละหน้าได้เผยให้เห็นถึงอนาคตที่กว้างไกลออกไปอย่างหาที่สุดมิได้…

          


                  

                  

                 

                   

                   

                   






ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

Transformative Learning: Reflections on 40 Years of Head, Heart, and Hands at โรงเรียนธารทองพิทยาคม

การถกเถียงเรื่องโรงเรียนขนาดเล็กจบลงที่โรงเรียนเมืองแฝกพิทยาคม (The Small Schools Debate Ends at MFP School)

สิ่งมีชีวิตไม่จำเป็นต้องตาย...