พลังแห่งพุทธะ

 

         มีคนน้อยมากที่จะโชคดีพอ ที่จะเติบโตอย่างพัฒนา มนุษยชาติที่เหลือ มีแต่จะแก่ตัวลงเท่านั้น..พวกเขาทั้งหลายกำลังเคลื่อนไปสู่ความตาย
         มีแต่คนบนเส้นทางในแนวดิ่งเท่านั้น ที่ความตายไม่ได้กล้ำกรายเขา เพราะเป็นเส้นทางที่นำไปสู่ความเป็นอมตะ นำไปสู่ความเป็นเทพ
         โดยธรรมชาติ เมื่อคนเริ่มแก่ในมิติแนวดิ่ง เขาจะมีแต่ความเมตตา กรุณา ความงดงามและความรัก.....
         ดังพระพุทธเจ้า มีอายุมากขึ้น พระองค์ก็งดงามมากยิ่งขึ้น พระองค์มีความไร้เดียงสามากยิ่งกว่าตอนที่พระองค์เป็นเด็ก นี่แหละการเติบโตที่แท้จริง...
         บนเส้นทางในแนวดิ่ง ความต้องการ ความอยากได้เริ่มหายไป มันจะค่อย ๆ เป็นไปอย่างช้า ๆ
          ความต้องการทางเพศ ความทะยานอยาก ความต้องการมีอำนาจ จะลดน้อย ถอยลง
          การตกเป็นทาสในรูปแบบหนึ่งใด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องศาสนา การเมือง เขื้อชาติ จะค่อย ๆ หายไป
           ความเป็นปัจเจกชน ความเป็นตัวของตัวเองจะเด่นชัดขึ้น จะมองเห็นความเป็นหนึ่งเดียวของมวลมนุษยชาติ จะเลิกการเลือกปฏิบัติ
          การเกิดเป็นการเริ่มต้นของชีวิตที่เป็นนิรันดร ไม่ใช่เป็นการเริ่มต้นของความตาย..
          พระพุทธเจ้า ปฏิเสธพระเจ้าที่อยู่ข้างนอก ด้วยเหตุผลง่าย ๆคือ พระองค์ต้องการให้เรากลับเข้าสู่ภายใน อัตตาหิ อัตโนนาโถ ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน คือ การถึงพร้อมด้วยวุฒิภาวะ (Maturity)
          ถ้าพระเจ้ามีอยู่จริงหรืออะไรทำนองนี้ จะต้องถูกพบได้ในตัวเรา...
          การเจริญพัฒนา เป็นการโตเต็มที่ มีความตื่นตัว มีความตระหนัก วัยชราถือเป็นโอกาสสุดท้ายที่เราได้รับ ก่อนที่ความตายจะมาเยือน จงเตรียมตัวไว้ให้พร้อม เตรียมตัวสำหรับความตายอย่างไรน่ะหรือ  ก็ด้วยการเจริญสติ ทำสมาธิให้มากขึ้น..
           การเจริญสติตระหนักรู้ถึงความปรารถนาอันมีจุดหมาย จงเฝ้าดูมันและตื่นรู้ ถึงความปรารถนาเหล่านั้น และพลังที่มีอยู่ข้างใน ก็จะถูกแปรรูปไป และก่อนความตายจะมาถึง เราจะเป็นอิสระจากความปรารถนาทั้งปวง...
           เหลือไว้แต่ความปรารถนาอันบริสุทธิ์ ความปรารถนาที่บริสุทธิ์นี้คือ ธรรมะ คือพระเจ้า
            ถึงตรงนั้น จะเป็นการสร้างสรรค์อันบริสุทธิ์ ที่ดำเนินำปโดยไม่มีที่หมาย ไม่มีทิศทาง ไม่มีที่ให้ มันฝังตัวอยู่ เป็นแค่พลังอันบริสุทธิ์ เป็นพลังของกลางที่ไม่มีเจ้าของ
             เป็นพลังแห่งพุทธะ.  ..
             



......................................................................
OSHO. (2556). Maturity (วุฒิภาวะ).[ประพนธ์ ผาสุขยืด, ผู้แปล]. พิมพ์ครั้งที่ 5,กรุงเทพฯ: ฟรีมายด์.