อะไรคือสิ่งที่สำคัญเกือบเท่ากันกับความสัมพันธ์ระหว่างนักเรียนกับครู (What is Almost as Important as Student-Teacher Relationships)

                         Teaching Methods

                               October 3, 2019

                      author: Serena Pariser

        เราทุกคนรู้ดีว่าความสัมพันธ์ระหว่างครูกับนักเรียนเป็นหนึ่งในปัจจัยทำนายความสำเร็จของนักเรียนได้ดีที่สุด จริงๆ แล้ว มีรายงานว่าครูที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับนักเรียนมีปัญหาด้านพฤติกรรมน้อยลง 31 เปอร์เซ็นต์ (Marzano, 2003) ถูกต้องแล้ว 31 เปอร์เซ็นต์

        อย่างไรก็ตาม ลองใช้เวลาสักครู่เพื่อดูอีกแง่มุมหนึ่งที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีผลในเชิงบวกต่อความสำเร็จของนักเรียนเกือบเท่ากัน

       นั่นคือ "ความสามัคคีในห้องเรียนที่แข็งแกร่ง"  

         อันที่จริง จากการศึกษาล่าสุดเกี่ยวกับผลการวิจัยจากการวิเคราะห์เชิงอภิมานมากกว่า 1,500 รายการจากการศึกษา 90,000 รายการที่เกี่ยวข้องกับนักเรียน 300 ล้านคน เพื่อหาแนวทางที่ดีที่สุดในการศึกษา พบว่า "ความสามัคคีในห้องเรียนที่แข็งแกร่งนั้นต่ำกว่าความสัมพันธ์ระหว่างนักเรียนกับครูเพียงเล็กน้อย" ซึ่งเป็นหนึ่งในปัจจัยทำนายความสำเร็จที่ใหญ่ที่สุด 

         ความสามัคคีในห้องเรียนที่แข็งแกร่งเป็นปัจจัยที่มักถูกมองข้าม และเราพยายามสร้างความสัมพันธ์กับนักเรียนแต่ละคน 

         อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ก็มีความสำคัญเกือบเท่ากัน (Visible Learning, 2017) ความสามัคคีในห้องเรียนที่แข็งแกร่งคืออะไร?  

     ความสามัคคีในห้องเรียนหมายถึง  "ความสัมพันธ์ระหว่างนักเรียนด้วยกัน" 

         ความสามัคคีในห้องเรียนมักจะสังเกตได้ยากสำหรับผู้ไปเยี่ยมหรือบุคคลภายนอก แต่สำหรับครูหรือนักเรียนในชั้นเรียนจะสังเกตเห็นได้ชัดเจน เพราะเป็นสิ่งที่คุณและนักเรียนของคุณรู้สึกได้

         มาใช้เวลาสักสองสามนาทีเพื่อตรวจสอบความสามัคคีในห้องเรียนของเราเอง โดยการประเมินระดับพฤติกรรม ว่าเกิดขึ้นมากน้อยเพียงใดตั้งแต่ ตลอดเวลา, บ่อยครั้ง, เป็นประจำ, ไม่ค่อยบ่อย ด้วยการให้คะแนนเป็นตัวเลขตั้งแต่   5, 4, 3,  2, 1 ดังนี้

     1). นักเรียนของฉันรู้สึกสบายใจที่จะขอความช่วยเหลือจากกันและกัน

          5          4          3          2          1

      2). นักเรียนของฉันรู้จักชื่อของทุกคนในชั้นเรียน (ข้อนี้ง่ายมาก แต่บอกอะไรได้หลายอย่าง)

          5           4          3          2          1

       3). ฉันสังเกตเห็นบ่อยครั้งที่นักเรียนของฉันชมเชยกันและกันและ/หรือใจดีต่อกัน

           5          4          3          2          1

       4). นักเรียนของฉันให้กันและกันยืมอุปกรณ์การเรียนเมื่อจำเป็น

           5          4          3          2          1

        5). นักเรียนของฉันเฉลิมฉลองความสำเร็จของกันและกัน 

           5          4          3          2          1

        6). นักเรียนของฉันปลอบใจกันเมื่อพวกเขารู้สึกเศร้าหรืออารมณ์เสียเล็กน้อยโดยที่ฉันไม่ต้องคอยกระตุ้น

           5          4          3          2          1

       7). นักเรียนของฉันสนับสนุนซึ่งกันและกัน แม้ว่าจะเกิดข้อผิดพลาดในชั้นเรียนก็ตาม

           5          4          3          2          1

       8). เหตุใดความสามัคคีในห้องเรียนจึงมีความสำคัญมาก?  

           5          4          3          2          1

       9). นักเรียนที่มีผลการเรียนต่ำของฉันรู้สึกสบายใจที่จะขอความช่วยเหลือจากเพื่อนร่วมชั้นในบางครั้ง

           5          4          3          2          1

       10). นักเรียนของฉันสามารถทำงานเป็นกลุ่มโดยมีข้อขัดแย้งน้อยที่สุดซึ่งต้องให้ครูเข้ามาแทรกแซง

           5          4          3          2          1

        การตีความผลการประมินว่า ห้องเรียนของ "ฉันเป็นอย่างไรบ้าง" ดังนี้ 

        50-40 คุณมีห้องเรียนที่เหนียวแน่นมากอยู่แล้ว ตอนนี้งานคือการรักษาสิ่งนี้ไว้ตลอดทั้งปีการศึกษา ทำได้ดีมาก!

        30-39 นี่เป็นจุดที่ดีในช่วงเวลานี้ของปี งานคือการส่งเสริมชั้นเรียนนี้ให้สูงขึ้นและยอมรับและชื่นชมเวลาที่นักเรียนของคุณสนับสนุนซึ่งกันและกัน สิ่งนี้จะกระตุ้นให้นักเรียนสร้างสายสัมพันธ์ระหว่างกันต่อไป

         20-29 เราจะไปถึงที่นั่นและรู้ว่าคุณไม่ได้อยู่คนเดียว ชั้นเรียนบางชั้นต้องใช้เวลาทำงานมากกว่าชั้นอื่นๆ ในช่วงแรก แต่ก็คุ้มค่ามาก มีเวลาเหลือเฟือที่จะสร้างห้องเรียนที่สอดประสานกัน ฉันขอแนะนำให้เริ่มด้วยนักเรียนสามคนที่มักจะดูถูกนักเรียนคนอื่นมากที่สุด จากนั้นชื่นชมท่าทางดีๆ ของนักเรียนทุกคนที่มีต่อกัน

         0-19 ฉันขอแนะนำให้เริ่มต้นด้วยสัญญาพฤติกรรมสำหรับนักเรียนสามคนที่ดูถูกนักเรียนคนอื่นมากที่สุด 

          คุณอาจต้องการทบทวนความคาดหวังในห้องเรียนของคุณ จากนั้นใช้คำแนะนำบางส่วนด้านล่างและดำเนินการ ต่อจากนั้นใส่ใจคำพูดและน้ำเสียงที่ใช้ในชั้นเรียนนี้ เพราะบ่อยครั้งที่ความหงุดหงิดจะปรากฏออกมาในวิธีที่เราพูดบางอย่าง ไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งที่เราพูด

          หน้าที่ของเราในฐานะครูคือการบอกตัวเองให้ผ่อนปรนจากงานที่คุ้นชินโดยนักเรียนไม่จำเป็นต้องเริ่มด้วยการมีแรงบันดาลใจ ใจดีต่อกัน และทำงานร่วมกันโดยไม่ขัดแย้งและมุ่งไปสู่เป้าหมายร่วมกัน เพื่อไปถึงจุดนี้

         แต่เราค่อยๆ ปล่อยการควบคุมเพื่อสร้างผู้เรียนที่อยากรู้อยากเห็นและเป็นอิสระ 

         มามองความเป็นจริงกันสักครู่ ในโลกแห่งอนาคต นักเรียนของเราจะต้องมีทักษะในการแก้ปัญหา ทำงานเป็นทีม ริเริ่ม และมีคุณค่าในตัวเองสูง ทักษะเหล่านี้ล้วนได้รับจากนักเรียนที่มีความสามัคคีในห้องเรียนที่แข็งแกร่ง

         เมื่อเราสร้างห้องเรียนที่มีความสามัคคีในห้องเรียนที่แข็งแกร่ง เราก็จะทำงานน้อยลง เพราะนักเรียนไม่ต้องพึ่งพาเราในทุกๆ ความต้องการ และบรรยากาศของชั้นเรียนโดยรวมก็เป็นไปในเชิงบวกมากขึ้น ซึ่งหมายความว่าเรามีพลังงานมากขึ้นและรู้สึกหมดแรงน้อยลงเมื่อเลิกเรียน

          ต่อไปนี้เป็นวิธีสร้างความสามัคคีในห้องเรียนในห้องเรียนของคุณ:

           • การทำงานร่วมกัน - ในทุกบทเรีน ควรมีแง่มุมของการทำงานร่วมกัน

          • ชมเชยนักเรียนเมื่อพวกเขาใจดีต่อกันหรือสนับสนุนซึ่งกันและกัน นี่เป็นแบบอย่างของพฤติกรรมการชมเชยซึ่งกันและกัน และนักเรียนส่วนใหญ่ก็จะทำตาม

          นี่คือวิธีสร้างความสามัคคีในห้องเรียนของคุณ:

         • ความร่วมมือ - ในทุกบทเรียนควรมีแง่มุมของความร่วมมือ

         • ชมเชยนักเรียนเมื่อพวกเขาใจดีต่อกันหรือสนับสนุนซึ่งกันและกัน นี่เป็นแบบอย่างของพฤติกรรมการชมเชยซึ่งกันและกัน และนักเรียนส่วนใหญ่ก็มักจะทำตาม

         • แจ้งให้นักเรียนทราบว่าการดูถูกเหยียดหยามไม่ใช่เรื่องดี

        • ผู้กลั่นแกล้งในห้องเรียนควรได้รับสัญญาควบคุมพฤติกรรมเป็นการส่วนตัวในช่วงต้นปีการศึกษา (ดู Real Talk About Classroom Management สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสัญญาควบคุมพฤติกรรม)

        • ครูควรใช้คำพูดและน้ำเสียงเชิงบวกเพื่อส่งเสริมสภาพแวดล้อมที่สนับสนุนและให้กำลังใจ

        • สามารถทำโครงการเป็นกลุ่มเพื่อเสริมสร้างมิตรภาพและความสัมพันธ์ในห้องเรียน

        • ผสมผสานกลุ่มกับโครงการต่างๆ เพื่อผลักดันให้นักเรียนออกจากเขตปลอดภัยและทำความรู้จักกับนักเรียนทุกคนในห้องเรียน

        • ให้นักเรียนปลอบใจกันสักสองสามนาที หากรู้สึกเศร้าหรืออารมณ์เสีย วิธีนี้เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการสร้างความปลอดภัยและความไว้วางใจภายในตัวนักเรียน ความจริงก็คือ นักเรียนที่วิตกกังวล นักเรียนที่มีความนับถือตนเองต่ำ หรือ นักเรียนที่พ่ายแพ้ ส่วนใหญ่มักจะไม่พยายามสร้างความสามัคคีในห้องเรียน เพราะพวกเขาไม่มีอะไรจะให้ทางอารมณ์ ในบางครั้งที่เราตะโกนและดุว่า เรากำลังทำลายความสามัคคีในห้องเรียน

         ในฐานะครู หน้าที่ของเราคือสร้างนักเรียนด้วยสิ่งที่เราพูด วิธีที่เราพูด และให้กำลังใจเล็กๆ น้อยๆ ให้พวกเขาสนับสนุนและดูแลซึ่งกันและกัน

อ้างอิง:

Marzano R.J., Marzano J.S & Pickering D.J (2003). Classroom Management That Works.  Alexandra, VA: ASCD.

Visible Learning. 250+Influences on Student Achievement. ดึงข้อมูลจาก https://visible-learning.org/wp-content/uploads/2018/03/VLPLUS-252-Influences-Hattie-ranking-DEC-2017.pdf

เกี่ยวกับผู้เขียน :

Serena Pariser เป็นผู้เขียนหนังสือขายดีเรื่อง Real Talk About Classroom Management ที่ตีพิมพ์โดย Corwin ในปี 2018 ปัจจุบันเธอกำลังเขียนหนังสือเล่มที่สองชื่อ Real Talk About Time Management ซึ่งคาดว่าจะวางจำหน่ายในเดือนมกราคม 2020 หนังสือเล่มนี้เหมาะสำหรับครูระดับ K-12 ทุกคนที่ต้องการมีประสิทธิภาพมากขึ้นในห้องเรียนพร้อมผลลัพธ์ที่สูงขึ้น เธอสอนชั้นเรียนระดับบัณฑิตศึกษาเกี่ยวกับการจัดการห้องเรียน นำเสนอในงานประชุมระดับประเทศ และทำงานร่วมกับโรงเรียนต่างๆ ทั่วโลก ดูผลงานเพิ่มเติมของเธอ ติดตามและติดตามได้ที่ www.serenapariser.com