POS vs สัญชาตญาณ : หนูอ่านแล้ว


     "หนูอ่านแล้ว หนูชอบมากเลยค่ะ" บาริสต้าคนแรกกล่าวต่อบทความเรื่อง "เมื่อบาริสต้ากลายเป็นนักบำบัด ฯ ..."

      "อ่านไม่ยาก..อ่านแล้วอยากติดตามไปเรื่อย ๆ จนจบ ไม่สั้นเกินไป ไม่ยาวเกินไป..." อีกคนว่า..ขณะที่เหลืออีก 2 คนคุยกันเรื่องของ AI 

      ข้อความข้างบนเป็นการทวนซ้ำ อย่างใคร่ครวญ (Religere) ของผม ที่ผมคิดว่า สามารถอ้างอิงถึงการเติบโตทางความคิดของพวกเขาได้อีกหลายมิติ....

      เป็นวันแรกที่ผมได้ยินพวกเขาคุยกันเรื่อง AI อย่างตั้งใจ ทั้งที่ความจริง AI ได้แทรกตัวเข้ามาในวิถีชีวิตงานของพวกเขาอยู่ทุกวัน
      ที่หน้าเคาน์เตอร์ พวกเขาใช้เครื่องมือ AI ที่เรียกว่า " POS" (Point of Sale) ที่ทำหน้าที่เป็นจุดรับ-จ่ายเงินและจัดการคำสั่งซื้อ (ปัจจุบันไม่เรียกว่า AI เพราะอะไรที่ทำสำเร็จแล้ว มนุษย์จะหยุดเรียกมันว่า AI ทันที) 
      บทบาทของมันคือ ความสมบูรณ์แบบเชิงประสิทธิภาพ ที่ AI มุ่งหวัง มันคือ การปฏิบัติ (Practicus) ในรูปแบบของเครื่องจักร มีวินัยในการทำซ้ำ (ไม่เคยลืมราคา, ไม่เคยลืมสต๊อกและมอบความแม่นยำสูงสุดให้) 
      แต่สิ่งที่ POS ขาดคือ การใคร่ครวญ ถึงความรู้สึก (Religere) และศาสนะ (การสร้างความผูกพันทางจิตวิญญาณ)

      POS ไม่รับรู้ว่า อีกไม่กี่วันข้างหน้า จะถึงเทศกาล " คริสต์มาส " แล้ว 
      บริบทที่เปลี่ยนแปลงไปเช่นนี้ มีแต่
บาริสต้าเท่านั้น ที่พวกเขารับรู้โดย "สัญชาตญาณ" 

       การตระเตรียมตกแต่งร้านเพื่อต้อนรับเทศกาลคริสต์มาส จึงเป็นการใข้ Practicus ที่ลงมือทำโดยไม่ต้องรอคำสั่งจากผู้บริหาร โดยใช้สัญญาณที่รู้ว่า "ลูกค้าต้องการความอบอุ่นแบบไหน" "หรือมุมไหนของร้านที่ทำให้ลูกค้ารู้สึกผ่อนคลายที่สุด ในช่วงวันหยุด"   
       เพื่อผลลัพธ์ (ศาสนะ) ในการสร้างจิตวิญญาณ ของร้านกาแฟ ให้เป็นสถานที่ของการอยู่ร่วมกัน (Sense of Belonging) ที่มิอาจวัดได้ด้วยกำไร 
       การร่วมพลังของพวกเขา "เป็นพลังแห่งสัญชาตญาณร่วม" เกิดจากการรวมตัวกันของเจตจำนง (Will) เพื่อสร้างองค์รวมที่ใหญ่กว่าผลรวมของปัจเจก
      ผมเห็นเขาสองคนหารือกัน...
      บาริสต้าที่มากประสบการณ์ที่รู้ว่า " ลูกค้าต้องการอะไร" ส่วนอีกคนเรียนรู้โดยสัญขาตญาณจากเพื่อนด้วยการร่วมลงมือทำและการสังเกต
      การร่วมทีมไม่ใช่แค่การตกลงกัน แต่เป็นการร่วมมือใคร่ครวญ ตรวจสอบประสบการณ์ที่ผ่านมา แต่ละคนใส่ใจในการสังเกต (ลูกค้าชอบถ่ายรูปมุมไหน ?, แสงสีแบบใด? )

       แล้วข้อมูลจากการสังเกตเหล่านั้น จะถูกหลอมรวมโดยไม่ต้องมีการประชุมที่ยาวนาน ทีมรู้ได้ทันทีว่า ควรเน้นป้ายตรงไหน ควรเปิดเพลงอะไร และจะเพิ่มสินค้าพิเศษชนิดใดบ้าง 
      การตัดสินใจที่เกิดจากสัญชาตญาณร่วมนี้ นำไปสู่การกระทำที่ไม่ธรรมดา (เหนือความคาดหมาย) ซึ่งเป็นการเติบโตทางจิตวิญญาณของทีม นำไปสู่ผลลัพธ์ที่เป็น "ความมหัศจรรย์" 

      แก่นแท้ของความมหัศจรรย์คือ "น้ำใจ" ซึ่งเป็น " เจตจำนงของการให้โดยไม่หวังผลตอบแทน" ที่แท้จริง
      เป็นการให้เหนือการทำธุรกรรม (งานหลักคือ ชงกาแฟ) เป็นการยอมรับความเสี่ยงที่จะทุ่มเทแรงกายแรงใจ เพื่อสร้างความสุขบางอย่างให้กับผู้อื่น ที่ POS AI ทำไม่ได้ 
     มันเป็นผลลัพธ์ทางจิตวิญญาณของเทศกาล (Spirit of the Season) ให้ลูกค้าและทีมรู้สึกผูกพันและเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน
      ดังนั้น ทีม "บาริสต้า" จึงกลายเป็น "มหาวิทยาลัย" ที่สอนให้เราเข้าถึงคุณค่าของการ"ให้ " และ"ความผูกพัน" ที่เกิดจากสัญชาตญาณร่วม ซึ่งเป็นคุณค่าที่ยั่งยืนที่สุดที่มนุษย์มี....
     
      POS AI สามารถคำนวณได้ว่า อะไรขายดีที่สุด หรือทำหน้าที่รับ-จ่ายเงินและจัดการคำสั่งซื้อ ได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุด แต่สิ่งที่ขาดหายคือ สัญชาตญาณ
      มีแต่มนุษย์เท่านั้น ที่ใช้สัญชาตญาณเปลี่ยนสถานที่ทำงานให้กลายเป็น "บ้านที่มอบความรู้สึก" ให้กับลูกค้าได้จริง.....



ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

Transformative Learning: Reflections on 40 Years of Head, Heart, and Hands at โรงเรียนธารทองพิทยาคม

รูปภาพ
     ผู้ที่ลงมือปลูกต้นไม้ ทั้งที่รู้ว่าไม่มีโอกาสได้นั่งใต้ร่มเงาของมันนั้น อย่างน้อยที่สุดก็เป็นผู้ที่เริ่มจะเข้าใจในความหมายของชีวิต  - รพินทรนาถ ฐากุร       จาก โรงเรียนแห่งนี้ไปนาน 40 ปีแล้ว คราวนี้ (4 กุมภาพันธ์ 2568) ได้กลับมาอีกครั้งในสถานะกรรมการติดตาม ตรวจสอบ ประเมินผลและนิเทศการศึกษา สพม. บุรีรัมย์ ที่มี รอง ผู้อำนวยการเขตพื้นที่ฯ บุญชาย โชยรัมย์เป็นหัวหน้าคณะ ฯ....       ในระหว่างนั้น โรงเรียนให้บริการเด็กบ้านไกลด้วยการเปิดห้องเรียนที่ว่าง ให้เป็นหอพักเพื่อให้เด็ก (ชาย/หญิง) ได้อาศัย แทนการเดินทางไป-กลับระหว่างบ้านกับโรงเรียน..        นักเรียนส่วนใหญ่มีฐานะยากจน มาพักโรงเรียนเพียงนำข้าวสารใส่ถุงปุ๋ยเป็นเสบียงติดตัวมาเท่านั้น..ครูผู้ดูแลจึงออกแบบหลักสูตรโดยใช้ปัญหาการดำเนินชีวิตเป็นฐาน (Problem - based learning)              รอง ผอ. สพม บร. บุญชาย โชยรัมย์         การวิเคราะห์ปัจจัยเพื่อความอยู่รอดไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเด็กเหล่านั...
อ่านเพิ่มเติม

การถกเถียงเรื่องโรงเรียนขนาดเล็กจบลงที่โรงเรียนเมืองแฝกพิทยาคม (The Small Schools Debate Ends at MFP School)

รูปภาพ
          หากทุกคนพบตนเองในที่ตนเองอยู่ความมหัศจรรย์จะบังเกิดขึ้น...           คณะ อนุกรรมการ ก.ต.ป.น. สพม.บร. ที่นำโดย รอง ผอ. สพม.บร. บุญชาย โชยรัมย์ เดินทางไปยังโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดเล็กที่อยู่ชายขอบ (Marginal School) เพื่อพิสูจน์ว่า มีคุณภาพต่ำกว่าโรงเรียนในเมือง แต่กลับพบว่า พวกเขาต้องเผชิญกับความจริงที่น่าตกตะลึงแทน....            โรงเรียนเมืองแฝกพิทยาคม อำเภอลำปลายมาศ จังหวัด บุรีรัมย์  มีนักเรียนทั้งหมดจำนวน  134 คน ครูจำนวน  12 คน มีห้องเรียน ม.ต้น และ ม.ปลาย จำนวน 6 ห้องเรียน เป็นโรงเรียนขนาดเล็ก อยู่ชายขอบพื้นที่บริการระหว่างอำเภอ มี ผอ. พลอยไพลิน สว่างพล เป็นผู้บริหาร...          ผอ. พลอยไพลิน สว่างพล           สังคมไทยมีทัศนคติที่หลากหลายเกี่ยวกับโรงเรียนขนาดเล็กที่อยู่ในพื้นที่ห่างไกลหรือชายขอบ ซึ่งมักจะมีความแตกต่างจากโรงเรียนขนาดใหญ่ในเมือง ทัศนคติเหล่านี้สามารถแบ่งออกได้เป็นหลายด้าน เช่น    ...
อ่านเพิ่มเติม

สิ่งมีชีวิตไม่จำเป็นต้องตาย...

รูปภาพ
                                              (1)         มี คำกล่าวที่ว่า เกรียงไกรเพียงใด ก็ใช่จะอยู่ค้ำฟ้า นั่นหมายความว่า สิ่งมีชีวิตทุกสิ่งจะต้องตายแน่แน่...        แม้ว่า..อาจจะทำใจได้ยากกับคำกล่าวนี้ แต่ "สิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่ได้ประโยชน์มากกว่า เมื่อเลือกที่จะตายบนเส้นทางของวิวัฒนาการ"          ซึ่งกว่าจะถึงวันนั้น สิ่งมีชีวิตใช่ว่าจะยอมจำนนง่าย ๆ เพราะบนเส้นทางวิวัฒนาการ มีสิ่งที่แสดงให้เห็นตลอดมาว่า สิ่งมีชีวิตต่างก็ขัดขืน ด้วยการรักษาภาวะความคงที่ไว้สุดฤทธ์ หรือเรียกอีกอย่างว่า ภาวะธำรงดุล       ภาวะธำรงดุลคือ ปัจจัยสำคัญที่ช่วยให้มนุษย์มีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง หากสูญเสียความสามารถในการรักษาสภาวะต่าง ๆ ของร่างกายให้คงที่ มนุษย์ย่อมล้มป่วย และสาเหตุของความเจ็บป่วยมาจากเซลล์ เมื่อเซลล์ถูกจุลชีพก่อโรครุกรานเข้ามาทำลาย หรือทำให้หน่วยพันธุกรรมผิดเพี้ยน ภาวะธำรงดุลก็จะล่มส...
อ่านเพิ่มเติม